Godinama je živjela u tivatskom naselju Švedske barake, a iseljena je iz ovog naselja na Seljanovu, kao i dvadeset porodica, njenih komšija, jer će se na ovom mjestu graditi nove zgrade sa 150 stanova.
Slavka Šarić je korisnik materijalnog obezbjeđenja porodice i preživljava sa više nego skromnom penzijom.
– Pomogli su mi da se preselim, dali mi krov nad glavom, ekonomski mi pomažu. Pružaju mi pomoć oko liječenja mog jedinca. Svim dobrim ljudima iz tivatske opštine dugujem zahvalnost. Pomogli su mi oko prava za dobijanje stana u novoj zgradi koja se gradi, plaćaju mi stanarinu – kaže Slavka.
Ona ističe da su joj čelni ljudi iz opštine izašli u susret finansijski joj pomažući oko liječenja sina koga svakodnevno posjećuje u bolnici. Treba platiti autobus, voće, prehraniti se.
– Deset godina sam radila u Industriji ležaja u Kotoru i stekla penziju. Po hotelima sam radila. Razumiješ, sine moj. Zapiši imena i prezimena tih ljudi, da se ne zaboravi. To se ne smije zaboraviti. Oni su život spasili meni i mom djetetu. Bez pomoći predsjednika opštine Ivana Novosela, glavnog administratora Jovanke Laličić i Rajke Jovićević, sekretara za finansije i ekonomski razvoj ostala bih bez krova nad glavom, ne bih mogla preživjeti. To ne mogu da prećutim, zahvalnost dugujem kao čovjek – kaže Slavka Šarić.
Ž.K.
Komentari
Komentari se objavljuju sa zadrškom.
Zabranjen je govor mržnje, psovanje, vrijedjanje i klevetanje. Nedozvoljen sadržaj neće biti objavljen.
Prijavite neprikladan komentar našem
MODERATORU.
Ukoliko smatrate da se u ovom članku krši Kodeks novinara, prijavite našem
Ombudsmanu.
)){kind=small}
